از تنهايي آموختم كه :
- مهر والدينم هر چند بي صداست، ولي عميق ترين است.
- در سخت ترين لحظات همه كس خانواده ام هستم.
- پيش از جستجو كردن خداوند بايد خود را جستجوكنم، سپس در مي يابم كه معبودم در آسمان قلبم همواره مي تابد.
- فكر نكنم كه چه كسي هستم، بينديشم كه مي توانم چه كسي باشم.
- بهتر است به كسي ترحم نكنم ! و اگر مي توانم، به جاي ترحم به او كمك كنم.
- جنگ براي چيزهايي كه دارم نيست، براي نداشته هايم است.
- بارها مي افتم، مي افتم، مي افتم، اما زانو نمي زنم.
- گاهي اوقات زمان بهترين دارو و بهترين معلم است، فقط كافي است كمي صبر كنم.
ليلا رمضاني از تهران
نظرات شما عزیزان:
:: چند نفر تا حالا خوندن : 185
|
امتیاز نوشته : 29
|
امتیازدهندگان : 6
|
کل امتیاز : 6
عضو نمیشی؟
عضویت سریع
آمار نوشته ها
سپاس از
